تبرک کردن و معنای واژه ی تبرک یعنی چه؟

در ادامه ی این مطلب با ما همراه باشید تا از معنای واژه ی تبرک و اعمال تبرک برایتان بگوییم. تبرک کردن یعنی چه و ریشه ی این کلمه و اصول آن چیست؟ در ادامه در می یابیم.

تبرک عملی دینی است که از خداوندان یا مقربان او درخواست کمک و التفات می کنیم و به نوعی خواستار توجه و لطف آن ها هستیم. موضوع تبرک ‌می‌تواند انسان مانند پیامبران، امامان و اولیا و یا اشیاء و اماکنی مانند قرآن و کعبه باشد

افزون بر مستند بودن تبرک به شواهد قرآنی، احادیث و سنّت نبوی و سیره ائمه (ع)، صحت و جواز اعتقاد به تبرک بر اساس مبانی کلامی و روان شناختی نیز قابل اثبات است. مشروعیت و جواز تبرک را پیروان همه مذاهب اسلامی پذیرفته‌اند و تنها وهابیون در قرن اخیر به تبعیت از دیدگاه ابن تیمیه، مشروعیت آن را انکار کرده‌اند.

با توجه به توضیحات می توانیم بگوییم معنای جامع این واژه به معنای فواید ماندگار و پایدار است و هر معنی دیگری نیز در خصوص این واژه به همین معناست.
وقتی این ماده به مصدر باب تفعّل («تبرک») برده می‌شود، به معنای تیمن و مبارک شمردن به کار می‌رود.

بررسی معنای واژه

در اصطلاح دینی، تبرک عبارت است از طلب برکت، شگون و خیر از خدا یا انسان و شیئی که خدا امتیاز ویژه‌ای به او بخشیده است؛ خواه برکت دنیوی باشد، مانند افزایش روزی، خواه اخروی، مانند علوّ درجات در آن دنیا؛ همچنین برکت می‌تواند مادی باشد یا معنوی.

مؤمن در عملِ برکت سعی دارد به واسطه آثار برکت بخش، از فیض و قدرت الاهی بهره‌مند شود. برکت عطیه‌ای الاهی است که بر انسان و طبیعت و اشیا نزول می‌یابد و عبارت است از احسان و منفعتی مادّی یا معنوی و از رحمت الاهی نشأت می‌گیرد. بدین سان در نحوه تحقق آن می‌توان گفت انتقال قدرتی است مقدّس و مؤثر که از جهان فوق طبیعت صادر می‌شود و کیفیتی نو به متعلَّق آن می‌بخشد.