در قرآن کریم 2 آیه ذکر شده است که بیان می کند شهدا زنده هستند. در ادامه ی این مطلب به بررسی این دو آیه و منظور از زنده بودن شهدا می پردازیم. با ما همراه باشید.
شهادت مرگی از راه كشته شدن است، كه شهید آگاهانه و بخاطر هدف مقدس و به تعبیر قرآن (فی سبیل الله) انتخاب می كند و چنین مرگی است كه به تعبیر پیامبر(صلی الله و علیه وآله) شریفترین و بالاترین نوع مردن است (اَشرُفُ المُوًتِ قَتْلُ الشَّهادَهِ) و علی (علیه السلام) آن را گرامی ترین نوع مردن می داند.(اَكْرُمُ المُوًتِ اَلْقُتْلُ)
شهید طبق آیات قرآنی جاودانه زنده است و این موضوع در قرآن ذکر شده است.
آنچه در این زمینه قطعی می باشد این است که منظور از زنده بودن جسم شهداء نیست زیرا همه می دانیم که جسم آنها مانند جسم دیگران متلاشی و از بین می رود . و اما در اینکه مراد از حیات و زنده بودن شهداء چیست، اقوال متعددی وجود دارد:
منظور از حیات و زندگى براى شهید، حیات برزخى است كه ارواح در عالم پس از مرگ دارند و نه زندگى جسمانى و مادى. حیات برزخى همان عالم قبر است كه مردگان در آنجا تا قیامت معذّب یا متنعّم خواهند بود.
این نوع حیات که شهدا ازآن بهره مند هستند از جانب درک انسانی قابل درک نیست و علت آن هم این است که حسّ انسان از درك ماوراء حیات مادى و جسمانى عاجز است و حتّى چه بسا آن را فناء و نابودى بپندارد؛ و به همین دلیل خداوند در اینگونه از آیات برای توجه دادن و آگاه کردن مومنین به اثبات این نوع از زندگی می پردازد.( تفسیر المیزان ،ج 2، ص 343)
این نظریه مورد پذیرش مفسرین بزرگی مانند علامه طباطبایی قرار گرفته و آن را به عنوان مراد از آیات مذکور مطرح نموده اند.