خداوند در قرآن به چه کسانی سلام کرده؟

کلمه ی سلام و به طور کلی درود فرستادن یکی از کارهای نیکو و پسندیده است. حال در این مطلب به این موضوع می پردازیم که خداوند در کلام قرآن بر افراد و بر چه چیزهایی درود فرستاده اند و سلام کرده اند. با ما همراه شوید.

زمانی که خداوند بر کسی در کلامشان سلام دهند همراهی ایشان در آخرت و دنیا نیز همراه آن اشخاص است. در ادامه خواهیم دید در کلام خدا چه کسانی مخاطب سلام واقع شده اند.

حضرت ابراهیم:

نخستین کسی که خداوند در قرآن به وی سلام کرده است؛ و سلام علی ابراهیم( صافات/ 109) سلام بر ابراهیم، سلامی از ناحیه آن پروردگار جلیل بسوی پیامبری که بزرگ انبیاء الهي است.

حضرت نوح:

پدر دوم آدمیان:سَلَامٌ عَلَى نُوحٍ فِی الْعَالَمِینَ( صافات/ 79) سلام بر نوح در بین جهانیان باد!

حضرت عیسی:

وَسَلَامٌ عَلَیهِ یوْمَ وُلِدَ وَیوْمَ یمُوتُ وَیوْمَ یبْعَثُ حَیا( مریم/ 15) سلام بر وی، آن روز که تولد یافت، و آن روز که می میرد، و آن روز که زنده برانگیخته ميشود !( پیامبری که سلام خدا پیوسته همراه اوست.)

حضرت موسی و هارون:

سَلَامٌ عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ( صافات/ 120) سلام بر موسی و هارون

حضرت الیاس: 

سَلَامٌ عَلَى إِلْ یاسِینَ( صافات/ 130) سلام برالیاس

انبیای عظام

وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِینَ( صافات/ 181) سلام بر فرستادگان( ورسولان الهي باد) سلامهای دیگری هم در قرآن آمده که عبارتند از:

ملائکه به پیامبران

وَلَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِیمَ بِالْبُشْرَى قَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ فَمَا لَبِثَ أَنْ جَاءَ بِعِجْلٍ حَنِیذٍ( هود/ 69) فرستادگان ما[= ملائکه] براي ابراهیم نوید آوردند؛ گفتند:« سلام!»( وی هم) گفت:« سلام!» و طولی نکشید که گوساله بریانی( براي آن ها) آورد

ملائکه در بهشت بر اولواالالباب( خرددمندان) و صبر پیشگان

… إنّما یتذكّر أولوا الألبـب… سلـم علیكم بما صبرتم فنعم عقبى الدّار( رعد/ 19- 24)
… تنها صاحبان اندیشه خاطرنشان میشوند …( و به آنان ميگويند 🙂 سلام بر شما به خاطر صبر و استقامتتان! چه نیکوست عاقبت آن سرای جاویدان

نگهبانان بهشت به پرهیزكاران

… أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَیكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِینَ( زمر/ 73) و درهای بهشت باز ميشود و نگهبانان به آنان ميگويند :« سلام بر شما! گوارایتان باد این نعمتها! داخل بهشت شوید و جاودانه بمانید!»

ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ آمِنِینَ( حجر/ 46)( ملائکه به آن ها ميگويند 🙂 داخل این باغها شوید با سلامت و امنیت!

 فاتحان راه حق

وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى( طه/ 47) و درود بر آن کس باد که از هدایت اطاعت ميکند !

دردانه های افرینش و بندگان برگزیده الهي

قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَسَلَامٌ عَلَى عِبَادِهِ الَّذِینَ اصْطَفَى آللَّهُ( نمل/ 59) بگو:« حمد مخصوص خداست؛ و سلام بر بندگان برگزیده اش!»

بندگان خاص حق بر جاهلان دور از ادب

وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِینَ یمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا( فرقان/ 63)
بندگان( خاص خداوند) رحمان، کسانی هستند که با ارامش و افتاده بر زمین راه می روند؛ و زمانی که جاهلان آن ها را مخاطب سازند( و سخنان نابه‌خردانه گویند)، به آن ها سلام ميگويند ( و با بی اعتنایی و بزرگی می گذرند)

خانواده، از اداب ورود به خانه یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُیوتًا غَیرَ بُیوتِكُمْ حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا عَلَى أَهْلِهَا ذَلِكُمْ خَیرٌ لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ( نور/ 27)
ای افردی که ایمان آورده اید! در منزل هایی غیر از منزل خود وارد نشوید تا اجازه بگیرید و بر اهل آن منزل سلام کنید؛ این براي شما بهتر است؛ شاید متذکر شوید!

شب قدر

سَلَامٌ هِی حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ( قدر/ 5) سلام بر شب قدر تا طلوع فجر! شب قدر، شبى است سرشار از سلامت( و برکت و بخشش)، از شروع تا طلوع سپیده به دلیل آن که هم قرآن در آن نازل شده:إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیلَةِ الْقَدْرِ( قدر/ 1) ما آن[= قرآن] را در شب قدر نازل کردیم! ؛ و هم ملائکه و روح در آن شب نازل مى گردند: تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ( قدر/ 4) فرشتگان و« روح» در آن شب به اجازه پروردگارشان براي( تقدیر) هر کاری نازل میشوند