احكام نماز قضا

تا انسان زنده است اگر چه از خواندن نماز قضاهای خود عاجز باشد دیگری نمی تواند نمازهای او را قضا نماید.

كسی كه نماز واجب خود را در وقت آن نخوانده باید قضای آن را بجا آورد، اگرچه در تمام وقت نماز خواب مانده یا به واسطه سستی، نماز نخوانده باشد ولی نمازهای یومیه ای را كه زن در حال حیض یا نفاس نخوانده قضا ندارد.

اگر بعد از وقت نماز بفهمد نمازی را كه خوانده باطل بوده باید قضای آن را بخواند.

كسی كه نماز قضا دارد باید در خواندن آن كوتاهی نكند ولی واجب نیست فورا آن را بجا آورد.

كسی كه نماز قضا دارد می تواند نماز مستحبی بخواند.

اگر انسان احتمال دهد كه نماز قضایی دارد یا نمازهایی را كه خوانده صحیح نبوده، مستحب است احتیاطاً قضای آن را بجا آورد.

قضای نمازهای یومیه لازم نیست به ترتیب خوانده شود. مثلاً كسی كه یك روز نماز عصر و روز بعد نماز ظهر را نخوانده لازم نیست اول نماز عصر و بعداز آن نماز ظهر را قضا نماید.

اگر بخواهد قضای چند نماز غیر یومیه مانند نماز آیات را بخواند یا مثلا بخواهد قضای یك نماز یومیه و چند نماز غیر یومیه را بخواند لازم نیست آنها را به ترتیب بجا آورد.

اگر كسی نداند كه نمازهایی كه از او قضا شده كدام یك جلوتر بوده لازم نیست به طوری بخواند كه ترتیب حاصل شود و هر یك را می تواند مقدم بداند.

اگر كسی كه نمازهایی از او قضا شده، می داند كدام یك جلوتر قضا شده، احتیاط مستحب آن است كه به ترتیب قضا كند و آنچه اول قضا شده اول بخواند و دومی را بعد و همین طور.

اگر برای میتی می خواهند نماز قضا بدهند، و می دانند آن میت ترتیب قضا شدن را می دانسته باز لازم نیست طوری قضا را بجا بیاورند كه ترتیب حاصل شود.

اگر برای میتی كه در مسأله پیش گفته شد بخواهند چند نفر را اجیر كنند كه نماز بخوانند لازم نیست برای آنها وقت مرتب معین كنند كه با هم شروع نكنند در عمل .

اگر بدانند كه میت ترتیب قضا شدن را نمی دانسته یا ندانند كه می دانسته ، لازم نیست به ترتیب برای او قضا بجا بیاورند.

در مسأله پیش اگر بخواهند چند نفر را برای به جا آوردن نماز میت اجیر كنند لازم نیست وقت معین كنند و می توانند همه با هم شروع به قضا كنند.

كسی كه چند نماز از او قضا شده و شماره آنها را نمی داند مثلا نمی داند چهار تا بوده یا پنج تا، چنانچه مقدار كمتر را بخواند كافی است و همچنین اگر شماره آنها را می دانسته و فراموش كرده، اگر مقدار كمتر را بخواند كفایت می كند.

كسی كه نماز قضا از همین روز یا روزهای پیش دارد می تواند قبل از خواندن نمازی كه قضا شده، نماز ادایی را بخواند و لازم نیست نماز قضا را جلو بیندازد.

كسی كه می داند یك نماز چهار ركعتی نخوانده و نمی داند نماز ظهر است یا عصر است یا عشا، اگر یك نماز چهار ركعتی بخواند به نیت قضای نمازی كه نخوانده كافی است .

اگر از روزهای گذشته نمازهای قضا دارد و یك نماز یا بیشتر هم از همان روز از او قضا شده، اگرچه لازم نیست نمازهای قضا را پیش از نماز ادا بخواند حتی اگرچه وقت داشته باشد و ترتیب بین نمازهای قضا را هم بداند ولی احتیاط استحبابی آن است كه نمازهای قضا مخصوصا نماز قضای همان روز را پیش از نماز ادا بخواند.

تا انسان زنده است اگر چه از خواندن نماز قضاهای خود عاجز باشد دیگری نمی تواند نمازهای او را قضا نماید.

نماز قضا را با جماعت می شود خواند، چه نماز امام جماعت ادا باشد یا قضا، و لازم نیست هر دو یك نماز را بخوانند مثلاً اگر نماز قضای صبح را با نماز ظهر یا عصر امام بخواند اشكال ندارد.

مستحب است بچه ممیز یعنی بچه ای كه خوب و بد را می فهمد به نماز خواندن و عبادت های دیگر عادت دهند بلكه مستحب است او را به قضای نمازها هم وادار نمایند.