نماز سلمان فارسی

نماز سلمان، نمازی مستحبی است که سی‌رکعت دارد و در سه وقت اول، نیمه و آخر رجب هر بار ده رکعت گزارده می‌شود. بنابر روایات، پیامبر (ص) این نماز به سلمان فارسی آموزش داده است و فضایل بسیاری برای آن ذکر کرده است. شیخ طوسی این نماز را در مصباح المتهجد ذکر کرده است.

از سلمان فارسی نقل شده است که در آخر ماه جمادی‌الآخر خدمت پیامبر اسلام رسید. پیامبر فرمود ای سلمان تو از ما اهل بیتی و آنگاه از فضائل این نماز برای سلمان گفت. سلمان از پیامبر چگونگی نماز را می‌پرسد و پیامبر پاسخ می‌دهد. سلمان به سجده می‌افتد و به خاطر شنیدن این حدیث شکر می‌گوید. طوسی در مصباح المتهجد (کتاب)[۱]، علامه مجلسی در زاد المعاد (کتاب)[۲] و شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان (کتاب)[۳] این نماز را در اعمال ماه رجب ذکر کرده‌اند.
چگونگی خواندن نماز سلمان
این نماز سی رکعت است که در  اول رجب، نیمه رجب و آخر رجب خوانده می‌شود.

ده رکعت اول رجب: در اول رجب، ده رکعت خوانده می‌شود. در هر رکعت یک سوره حمد و سه بار سوره توحید و سه بار سوره کافرون خوانده می‌شود. پس از سلام، نمازگزار دست‌ها بلند می‌کند و می‌گوید:

«لا إله إلا الله وحده لا شريك له له الملك و له الحمد يحيي و يميت و هو حي لا يموت بيده الخير و هو على كل شي ء قدير اللهم لا مانع لما أعطيت و لا معطي لما منعت و لا ينفع ذا الجد منك الجد». پس از دعا صورت را با دست‌ها مسح می‌کند.

 ده رکعت نیمه رجب: همانند ده رکعت نخستین است و پس از سلام، با بلندکردن دست‌ها این دعا را می‌خواند:

«لا إله إلا الله وحده لا شريك له له الملك و له الحمد يحيي و يميت و هو حي لا يموت بيده الخير و هو على كل شي ء قدير إلها واحدا أحدا فردا صمدا لم يتخذ صاحبة و لا ولدا.»

و با دست‌ها صورت را مسح می کند.

ده رکعت آخر رجب: در هر رکعت یک حمد و سه بار توحید و سه بار سوره کافرون را می‌خواند. پس از سلام، دست‌ها را بالا برده و دعا می‌کند:

«لا إله إلا الله وحده لا شريك له له الملك و له الحمد يحيي و يميت و هو حي لا يموت بيده الخير و هو على كل شي ء قدير و صلى الله على محمد و آله الطاهرين و لا حول و لا قوة إلا بالله العلي العظيم.»

و دست‌ها را به صورت می‌کشد و حاجت خویش را درخواست می‌کند.

فضیلت نماز سلمان
پیامبر دربارهٔ این نماز به سلمان می‌گوید هیچ مؤمنی این نماز را نمی‌گزارد مگر اینکه همهٔ گناهان صغیره و کبیره‌اش محو می‌شود، اجر کسی که همه ماه رجب را روزه گرفته است، می‌برد، تا سال پیش رو در نزد خدا از نمازگزاران نوشته می‌شود و هر روز برایش عمل شهیدی از شهدای بدر نوشته می‌شود و در برابر هر روز که روزه بگیرد، عبادت یک سال نگاشته می‌شود و هزار درجه بالا می‌رود و اگر همه ماه را روزه بگیرد، خداوند او را از آتش نجات می‌دهد و بهشت را بر او واجب می‌گرداند. پیامبر این نماز را نشانه‌ فارق میان مؤمنان و منافقان می‌شمرد و منافقان این نماز را نمی‌گزارند.

پیامبر پس از تعلیم نماز به سلمان می‌گوید: نمازگزار خواسته‌اش را بخواهد، دعایش مستجاب خواهد شد و میان او و جهنم هفت خندق فاصله می‌شود که هر یک به وسعت فاصله میان آسمان و زمین است و در برابر هر رکعت، هزارهزار رکعت حساب می‌شود و برائت از آتش و گذر از صراط برای او نوشته می‌شود.
پانویس
طوسی،‌مصباح المتهجد، اعمال رجب، ۱۴۱۱ق، فصل: في الزيادات في أعمال رجب.
مجلسی، زاد المعاد، الباب الاول فی فضیلة و أعمال شهر رجب المبارک، ۱۴۲۳ق، الفصل الرابع في بيان أعمال الليلة الأولى و اليوم الأول حتى اليوم الخامس عشر.