گل اميد - شهادت طلب

گل اميد

گل اميد

صدايي مي‌شنيدم

چه گرم و مهربان بود

صداي آشنايي

كه با من همزبان بود

صدا، آرام مي‌گفت:

ز جا برخيز فرزند

ببين بر چهره‌ي گل

نسيم سرخ لبخند

به دامان سپيده

صفا و شادماني

به گلبرگ شقايق

نشان مهرباني

ببين پروانه‌ها را

چه زيبا پر كشيدند!

چه آرام و سبك بال

ز روي گل پريدند

ز جا برخيز فرزند

تماشاي سحر كن

سرود زندگاني

سرود عشق، سر كن

پريدم چون پرنده

ز جا برخاستم زود

«ز جا برخيز فرزند»

صداي مادرم بود

گل من بود مادر

كه با من راز مي‌گفت

سخن از روشنايي

هم از پرواز مي‌گفت

چو در نور سپيده

نمودم شست و شويي

به آب پاك و روشن

گرفتم من وضويي

به قلب كوچك من

گل اميد وا شد

تمام خانه‌ي ما

پر از ياد خدا شد

admin چهارشنبه بهم ۱۵, ۱۳۹۳ نظرات
درج ديدگاه
شهادت طلب

سخن مدیر

بسم

با نام و یاد خداوند متعال و با سلام و درود و صلوات به روح پاک شهدا و امام شهدا و با اذن از صاحب الأمر و مولایمان

و با پیروی از خط ولایت ولی امر مسلمین جهان

و به نیت جهاد (مجازی) فی سبیل الله…

را بنا نهاده و با توسل به

از خداوند متعال مسئلت دارم که گام هایم را در این راه استوار نماید.

موضوعات

نوشته‌های تازه

کلام امام امت

امام خمینی
امام خامنه ای

مطالب تصادفی

جنگ نرم

دانلود مداحی

حمایت از ما

https://shahadat-talab.ir

https://shahadat-talab.ir

تبلیغات رپورتاژ

لوگو اسپانسر

پیوندها

امام خامنه ای

عفاف و حجاب